Tag: mode

Ik word geen modeblogger, maar de maxidress is geweldig oké?

Een paar jaar geleden was de maxidress hip. Ik zag hem hangen in de winkel en ik dacht: verdomme, weer een trend die ik niet kan volgen.

Ik ben namelijk een pietpeuterig klein meisje. En pietpeuterig kleine meisjes zijn niet lang genoeg voor een maxidress, dat zou dan eerder een superdupermaxerdemaxidress worden.

Huilend ging ik dan maar op zoek naar jurkjes boven de knie (want ook best lastig is als je 1.55 m bent), zodat ik ietsje langer kon lijken.

Maar toen zag ik een collega van mijn stage met een maxidress en zij is maximaal twee centimeter groter is dan ik. Dus het kon wél.

En nou, ik heb hem gevonden hoor. Twee zelfs. Ik moet gewoon een jurk van een bepaalde lengte hebben (ik ga niet zeggen welke, want ik wil niet dat jullie mij een tuinkabouter noemen) (‘Maar je hebt net je lengte verteld.’) (Oh ja) en dan komt het helemaal goed.

Ik houd van hem, mijn lieve Maxi. Dankzij hem hoef ik mijn benen niet meer te scheren. Ik laat niet per ongeluk mijn ondergoed zien tijdens het fietsen. Ik lijk langer. Ik hoef geen thigh gap tussen mijn benen te hebben (niet dat ik die ooit zal hebben).

Alleen dat struikelen over je eigen toch wel lange Maxi hè. Dat is nog een verbeterpuntje.

De horror van de duizendzakkenkortebroek

20130713_215009

Inspiratie dankzij Rianne.

Dit is een willekeurige korte broek uit mijn broertjes kast. Op het eerste gezicht denk je misschien: daar is niets mis mee. Maar dat is er dus  wel. Er is heel veel mis mee.

Alle Nederlandse mannen dragen deze broeken. Soms matchen vader en zoon zelfs (geen grapjes, dat heb ik een keer gezien). Op vakantie pik je de Nederlanders er niet uit door pittige kapsels of luidruchtig gezeur (‘WHY YOU NOT TALK ENGLISH?’ Jeetje, ze kenne nie eens Engels praten hiero), maar door die duizendzakkenkortebroek.

Naast dat het er niet uit ziet, later hierover meer, snap ik het ook niet. Mannen nemen nooit tassen mee (sporadisch een rugzak). Ze hebben aan twee broek- en twee kontzakken genoeg (sleutels, portemonnee en klaars is Kees). Maar bij een korte broek hebben ze opeens wel duizend zakken nodig? Whyyyyyy? En dan ook nog op de meest onlogische plaatsen. Want als je iets zwaars in die zakken onderaan je korte broek doet, zakt hij van je kont af!

En het ziet er gewoon niet leuk uit. Allemaal van die rare uitstekels. Het maakt de behaarde mannenbeen er niet bepaald charmanter op.

Daarom eis ik dat de duizendzakkenkortebroek uit het Nederlandse straatbeeld verdwijnt. Maar wees gerust, mannen: de korte broek zónder al die extra zakken wordt nog wel geaccepteerd.

Eindelijk! De langverwachte OOTD


De originaliteit spat er duidelijk vanaf bij deze outfit en dan zien jullie mijn pofmouwen niet eens. 

Sinds ik op mezelf woon, voel ik soms de onverklaarbare dwang om mijn avondeten op de foto zetten. Ik ben geen culinair wonder. Ik eet dingen als rijst met een sausje en salades. Geen masterchef zou hier zijn hand voor omdraaien. Maar toch wil ik het dan delen. God knows why.

Ik heb nu ook zo’n spiegel waarin je jezelf helemaal kan zien. Ik sta wel eens voor de spiegel. En dan krijg ik opeens de behoefte om een foto te maken van mezelf (zo’n slechte half in spiegel foto) in mijn Outfit Of The Day (OOTD). Nu moet u weten: ik draag helemaal geen boeiende kleding. Ik ben echt zo’n Vero Moda-meisje (dat ik steeds minder kleding van de Vero Moda draag laten we even buiten beschouwing). Ballerina’s, spijkerbroek, topje, vestje enzo. Saaier kan werkelijk niet. En dan ook echt zo gecombineerd dat ik zwarte ballerina’s met een zwart topje heb. De fashionista’s zouden ervan walgen.

Het is zelfs zo erg (ik durf het haast niet te zeggen) dat ik laatst de Android-app van Instagram heb gedownload. Ik heb hem verwijderd toen ik erachter kwam dat je met die geen GIF-jes kunt maken zoals bij de iPhone-app, want daarom wilde ik hem eigenlijk.

Elke keer als ik zo’n gevoel krijg, tel ik tot tien en dan gaat het weg. Maar er komt een moment dat ik me niet kan tegenhouden. En dat moment is nu. Kijk maar naar de foto hierboven.

En nu allemaal even zeggen wat voor fashionista ik ben en dat ik zo’n geweldig figuur heb. En liken natuurlijk. Is goed voor mijn ego. Zodat ik dan weer kan zeggen: oh ja, even snel bij elkaar geraapt en oooh nee joh, ik ben echt veel te dik. Alvast bedankt.

(Nee grapjes, jongens. Die foto is ergens in juli gemaakt, toen ik op mijn bijleskindje aan het wachten was en ik geen internet noch smartphone had en me dusdanig ernstig verveelde dat ik dit soort foto’s ging maken. Dus dit was helaas alweer de laatste OOTD, jammer hoor)

Verschrikkelijke trend: vuilnisjassen


De kwaliteit van deze foto congrueert wel met de kwaliteit van deze jas (ja, ik gebruik expres het woord ‘congrueren’, zodat jullie denken dat ik heel slim ben, wat ook zo is natuurlijk).

U kent de uitspraak wel (dit gaat meestal over een topmodel): ‘Ja, zelfs een vuilniszak zou haar nog goed staan!’

Blijkbaar zijn er veel mensen die denken dat dit ook over hen gezegd kan worden en dat nemen ze nogal serieus. Het begon vorig jaar en ik hoopte dat het een snel voorbij vliegende trend zou zijn, maar ja: uggs en Marlies Dekkers-bh’s worden ook nog steeds gedragen, dus wat dacht ik wel niet?

Het zijn van die jassen zoals je hierboven ziet. Ze zijn net zo goedkoop als ze eruit zien, want dit heeft u er namelijk alleen maar voor nodig:

1. Een vuilniszak.
2. Watten.
3. Een konijn.

Je stopt de vuilniszak vol watten, drapeert je konijn over de hals en klaar is je jas.

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik gebruik vuilniszakken om afval in te gooien. Die neiging krijg ik dan ook als ik mensen met zulke jassen zie rondlopen: ‘Hé wacht even, ik moet even mijn kauwgompje weggooien!’

Dus mensen, alsjeblieft, pas toch eens op met spreekwoorden en uitdrukkingen. Want dit is dus het gevolg: mensen die het serieus nemen. Luister naar mij: een vuilniszak is voor, het woord zegt het al, VUILNIS. En tenzij je jezelf als troep beschouwt, moet je hem dus niet als jas gebruiken.

Tot zover Laura’s gratis mode-advies. Graag gedaan.