Posts tagged ‘laura’s liederenanalyse’

januari 20th, 2014

Laura’s liederenanalyse: I don’t need you, Alain Clark

(terug van lang weggeweest, deze rubriekdinges)

Spotify raadde me dit liedje aan. Spotify had niet meer verkeerd kunnen hebben. Ik bedoel, kijk nou eens naar die tekst. Leuke man hoor, die Alain Clark, maar zo afhankelijk als een kuikentje van zijn moeder.

Het begint nog goed:

Like the sun giving heat to my body
Like the air that I breath
Oké, oké.
Like fun like clean cool water
Ja, is goed joh.
Like the shoes on my feet
Oh, gaan we opeens over op het materialistische?

(…)
I’m not ashamed to admit you’re amazing
Inderdaad, wie zou zich daar nou wel voor schamen, Alain?
I can’t do without you
Eh, dat is dan wel even heel erg overdreven, vooral als je nagaat dat we elkaar nog nooit ontmoet hebben.

I need you
Kom op zeg. Dit gaat te ver.
More than myself, yeah
Oké, dit is bullshit. Hoe kun je mij nou meer nodig hebben dan jezelf? Ik weet wel dat ik heel erg geweldig enzo ben, maar toch. Je kan niet zonder jezelf, want dan zou je niet bestaan. Besef je dat wel, Alain?
I need you
More than you’ll ever know
Dit is erg verontrustend.

(…)
Your love is a fight of importance
‘Cause it keeps me alive
Echt, what the fuck. Kun je je nóg afhankelijker opstellen van iemand anders? Ik ben toch niet je alles, Alain. Toch? TOCH?!

I need you baby (I need you)
You know I do (I need you)
Ja, inmiddels wel, aangezien je het zo’n tachtigduizend keer* hebt gezegd.

Ja, die Alain Clark lijkt een stoere man, maar dat is hij alles behalve. Ik heb eerder al geschreven over dat iemand niet je alles kan zijn, omdat je dan zonder die persoon niets bent en jeetje, Alain doet ALLES fout! Zucht. Nou, laten we het voortaan maar bij kijken houden in plaats van naar (de teksten van) zijn liedjes te luisteren.

*Oké, niet tachtigduizend, maar wel zesendertig keer. Zesendertig keer teveel.

januari 19th, 2013

Laura’s liederenanalyse: geef mij nu geen Guus Meeuwis


‘Die blikken in je ogen’ blijft geniaal.

Dat Guus rare dingen zegt, wisten we al, maar laten we dat vooral nog een keer tonen. Ach, die Guus, die zingt zulke lieve liedjes. . Zoals dit liedje: ‘Geef mij nu je angst’. Zo schattig. Of niet?

EDIT

Het blijkt een liedje van André Hazes te zijn en dat maakt dit dus een cover. Maar besef wel, mensen, dat Guus Meeuwis dit liedje gekozen heeft om te coveren en er dus wél affectie mee heeft (en de boodschap onderschrijft). Dus lees de analyse maar op zo’n manier dan.

Je voelt je heel goed, zeg jij, je mond begint te trillen.
Ik weet dat ik jou kan helpen, maar je moet zelf willen.
Elkaar nu een dienst bewijzen, dat is alles wat ik vraag.
Oké, eerst mag ik zelf bepalen of ik je hulp aanneem, maar daarna heb je het opeens over elkaar een dienst bewijzen en dat is wel iets wat je van me vraagt. Dus je geeft niet zomaar je hulp? Maar wat wil je er dan voor terug, Guus, geld?
Zet weg nu die angst,
ik wist het al,
dit is m’n dag vandaag.
Ja, lekker egocentrisch ben jij. Als het jouw dag al is, dan is het dus niet meer de mijne. Fijn dat het met jou wél goed gaat, Guus. Leuk voor je.

Geef mij nu je angst,
ik geef je er hoop voor terug.
Oh en wat ga je dan met mijn angst doen he?
Geef mij nu de nacht,
ik geef je een morgen terug.
Pardon? Je wilt met me naar bed? Was jij niet getrouwd?
Zolang ik je niet verlies,
vind ik heus wel m’n weg met jou.♫
Je hebt me nooit gehad, Guusje.

Kijk mij nu eens aan,
nee zeg maar niets, je mag best zwijgen.
Fijn dat dat mag. Zo sympathiek.
Het valt nu nog zwaar,
maar ik weet dat ik jou kan krijgen.
Je hebt gelijk, het idee dat jij mij krijgt, valt me zwaar. Je bent wel arrogant zeg, dat je denkt dat je een meisje zomaar kunt krijgen.
Dit hoeft nooit meer te gebeuren,
als je bij me blijft vannacht.
Echt, stop met die seksuele toespelingen.
Want dan zul je zien,
als jij straks wakker wordt, dat jij weer lacht.
Dat wordt eerder huilen geblazen.

Geef mij het gevoel,
dat ik er weer bij hoor voortaan.
Waarbij? Mijn liefdesleven?
Ik ga met je mee,
want ik laat je nu nooit meer gaan.
Shit nee, alsjeblieft, ik smeek je!
Geef mij nu je angst,
ik geef je er hoop voor terug.
Geef mij nu de nacht,
ik geef je de morgen terug.
Oké, dus je wilt dat ik je de nacht geef (we begrijpen allemaal wel wat je daarmee bedoelt…), zodat jij er ’s morgens weer vandoor kunt gaan? De romantiek.

Dus. Leuk liedje he? Zo’n lieve man, die Guus.

december 9th, 2012

Laura’s liederenanalyse: K3, drie volwassen kleuters

Ik was ikweetniethoeoud toen ik TMF keek en een clip zag van drie volwassen vrouwen die dit liedje aan het zingen waren op het strand (helaas kan ik de originele clip niet meer vinden op YouTube). Mijn eerste reactie: wtf.
Inmiddels ben ik 21 en dus superdupervolwassen en zijn we nog steeds niet af van deze volwassen vrouwen die zich kleden als kinderen van zes. Dat is een triest feit. De songtekst van dit liedje ook.

(Het erge is, ik heb wel eens een liedje van K3 geplaybackt in groep twee correctie, groep vijf, namelijk ‘Alle kleuren’ en ik geloof dat ik de blonde was. Maar niet doorvertellen, want hier schaam ik me nogal voor.)

Wie doet er mee
‘k Heb een reuze idee
Een muziek-regenboog
Die de wereld doet zingen
Oh mijn god, meid, wat een geniaal idee, het is nog slechter dan het idee van vampieren die glinsteren in het zonlicht.

Ik neem je mee
Naar de zon en de zee
Hand in hand, oog in oog
Oog in oog? Klinkt pijnlijk.
We gaan dansen en springen
 Ja of gewoon normaal doen.

Niets is ooit zo mooi geweest
Wat precies? De zon? De zee? Oog in oog?
Ayaya yé-é
Ayaya yo-o
Pardon?
Van wie hou jij ’t allermeest
Waarom wil je dat weten?
Overal waar de meisjes zijn is het feest!
Niet mijn definitie van feest.

Mamasé! Mamasá! Mama saka mumba
Mamasé! Mamasá! Mama saka mumba
Waar héb je het over?
Zing je mee allemaal
Nee.
In een keigekke taal
Keigek. Zeg dat wel.
Mamasé! Mamasá! Mama saka mumba
Ik wil geloof ik niet weten wat dat betekent.

Wie doet er mee
Ik in ieder geval niet.
Is zo oya lélé
Hóe noem je me?
Zou verliefd kunnen zijn
Op een keileuke zomer
Ik dacht dat jullie Vlaams waren, niet Brabants.

Vol fantasie
Vol muziek en magie
Wie heb ik aan de lijn
Nee, nu zijn jullie in de war, dat is een ander liedje van jullie.
Wie wordt mijn mooie dromer
Ik in ieder geval niet.

Zo en dan ga ik nu muziek luisteren van échte volwassenen (omdat ik zelf ook superdupervolwassen ben).

oktober 25th, 2012

Laura’s liederenanalyse: pas op, dit Nick en Simon-liedje kan voor braakneigingen zorgen


NIET LUISTEREN!!!

Ach ja, jullie weten inmiddels wel dat ik niet van Volendams kattengejank houd. Misschien niet altijd terecht, maar toen Rianne me aanraadde om dit liedje te luisteren, wist ik het zeker (voor zover ik dat nog niet wist): de palingsound is niet voor mij. Laten we naar de ingenieuze tekst kijken.

Ik wist niets van de liefde, ik was tien 
Maar ik heb nooit meer zo`n mooie meid gezien 
We waren niet te scheiden 
Je woonde maar 2 huizen van me weg 
Tien stappen ver 
Ooooh wat een romantiek!

Op een morgen kwam jouw moeder in de klas 
En alsof het maar een kleinigheidje was 
Jij was spaans gaan leren want jij ging emigreren 
Maar vergat je dan dat ik je vriendje was 
Jeetje, wat een trut. Dat meisje heeft jou dus als vriendje (maar je weet niets van de liefde, dus of ze daar nou blij mee moet zijn) en daar houdt haar moeder niet eens rekening mee? Het is mooi wel echte, heuse, ware liefde hoor, ook al weet je niets van echte, heuse, ware liefde af en was je tien, dus kon je nog maar net praten.

Want waar ik ook ga, waar ik loop of waar ik sta 
Ik ren mijn schaduw achterna 
Dat is raar. Je loopt en/of staat en tegelijkertijd ren je? Knappe jongen.
En ik kan het niet verdragen 
Je bent en je was, het leukste meisje uit mijn klas 
Wat zou je zeggen als je wist, dat dit lied voor jou geschreven is
Omdat ik jou nog altijd mis
Hoe oud ben je nou, Nick/Simon, eind twintig? En je denkt nog steeds aan één of andere chick die je leuk vond toen je tien was (terwijl je niet wist wat liefde was, ja, dat mogen we benadrukken), er zijn zelfs geen leukere meisjes dan zij? Dit is niet romantisch meer, dit is gewoon creepy.

Op een morgen als ik om mijn huisje struin 
Zit een mooie witte vogel in mijn tuin 
Ik doe een briefje om haar pootje 
Het kan niet maar toch hoop ik, 
Dat het ooit bij jou aankomt 
Wat dacht je van haar opzoeken op Facebook, jongen? Dan lijkt de kans me groter dat je in contact met haar komt.

Oftewel: Nick en Simon zijn een stel dramatische schoolmeisjes.

augustus 29th, 2012

Laura’s liederenanalyse: ik heb je lief


Goede kwaliteit van Nederlandse videoclips is voor nono’s.

(Aangezien het toch een semi-rubriek was, maak ik er nu maar een echte rubriek van. Dus voor de mensen die niks te doen hebben, ik heb het ook aangepast bij de oude blogjes, zoek op: Laura’s liederenanalyse)

Weet je, ik vind Paul de Leeuw leuk. Ja ja, hij maakt wel eens grapjes dat je denkt van: zou je dat nou wel doen, Paultje? Maar hij ziet eruit als een knuffelbeer en hij is grappig en stiekem vind ik sommige liedjes leuk. Bijvoorbeeld ‘Ik heb je lief’. Maar jongens, die tekst. Nee. Nee. Nee.

Ik heb je lief mijn hele leven
’t is veel meer dan houden van
Jeetje, rustig aan hoor. Ik ken je helemaal niet. Nou ja, eerder gezegd: jij kent mij helemaal niet!
’t is alsof je in mijn bloed zit
Bah bah bah. Incest?
ik zonder jou niet leven kan
Ik weet zeker dat jij dat wel kan, Paultje. 

Jouw mooie ogen doen me smelten
zet me zo in vuur en vlam
Wat is het nou? Smelten of in vuur en vlam?
Ik voel het enkel bij jouw aanblik
Ik krijg het ook van Rotterdam
Oké, je spreekt jezelf tegen. Eerst voel je het alleen maar bij mijn aanblik en dan opeens OOK bij Rotterdam? Wat is het nou? Probeer je me soms te vertellen dat je vreemd gaat? SCHOFT!

Ik heb je lief, ik heb je lief, ik heb je lief
wat moet ik zonder jou?
Gewoon. Je leven leven.
’t zijn vier hele kleine woordjes
Nou, dat valt wel mee. Ik vind ‘lief’ een relatief lang woord vergeleken met de andere drie.
En al maakt je dat een beetje bang
Nou inderdaad.
‘k heb je lief, vier jaargetijden lang
Oh een jaar dus? En net zei je nog dat je je hele leven mij lief zou hebben. Jeetje. Lekker wispelturig ben jij.

‘k voel het heel vaak als jij opstaat
Niet als ik ga zitten? Dus je bent blij dat ik weg ga? Jeetje, jij bent echt erg hoor. Ik dacht dat dit een liefdesliedje was.
of na een zomerse bui
ik word al week bij de gedachte
jij die loopt in mijn lievelingstrui
Ehm. Ik denk dat ik verzuip in jouw trui, Paul. No offence.
’t is mijn hand die jij plots vastpakt
als ik domweg naast jou fiets
’t komt ook, dat is nou het gekke,
zelfs door helemaal niets
Jeetje. Door helemaal niets? Gaat het wel goed met je? Dit klinkt toch wel ernstig. Misschien moet je een keer naar de dokter gaan.

Nee, dat wordt geen echte, ware, heuse sprookjesliefde tussen Paul en mij. En niet alleen omdat hij homo en dertig jaar ouder is.

juli 29th, 2012

Laura’s liederenanalyse: Annabel, het wordt niets zonder jou

Leuk hoor, die Nederpop. Bijvoorbeeld dat liedje ‘Annabel’, je kent het wel. Maar heb je wel eens naar de tekst geluisterd? Weet je wat, misschien is het maar beter ook als je dat niet doet. Voor mij is het te laat, want ik heb het al gedaan. Zie hieronder.

Iemand zei: “Dit is Annabel
Ze moet nog naar ’t station
Neem jij de wagen dan haalt ze het wel.”
Ehm ja, dus een random persoon zei tegen je dat je een meisje naar het station moest brengen? Weet je wel dat je vreemden niet zomaar kunt vertrouwen? Heeft je moeder vroeger niet tegen je gezegd dat je niet zomaar snoepjes van vreemde mannen mag aannemen?
Ik zei: “Da’s goed.” en reed zo stom als ik kon
Waarom zou je zo stom rijden als je kunt?

We kwamen aan bij een leeg perron
En ik zei: “Het zit je niet mee.”
Heel in de verte ging de laatste wagon
En Annabel zei: “Oke, ik ga met je mee.”
Ik denk dat Annabels moeder dat ook niet heeft gezegd over meegaan met vreemde mannen.

En later lagen we samen, zoals dat heet
Een beetje moe maar voldaan
Er kwam al licht door de ramen, ze zei
“Ik heb geen tijd voor ontbijt, ik moet gaan.”
Zo, dat gaat snel. Die Annalellebel Annabel is duidelijk niet bang voor vreemde mannen.

♫Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel
Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel
Beste jongen, je hebt één keer met een meisje dat je niet eens kent geknuffeld en je kan al niet meer zonder haar? Dat is vast echte liefde.

Ik bracht haar weg ze kocht een kaartje Parijs
En ik zei: “Ja, nog een erbij.”
De lokettist gaf tweemaal enkele reis
En Annabel keek even opzij
Uiteindelijk heb je haar gevonden en weer naar het station gebracht. Natuurlijk besluit je dan om meteen met haar naar Parijs te gaan. Logisch. Wat nou werk of studie? Fuck alles! Annabel heeft er niets over te zeggen. Jij gaat gewoon mee.

Ik zei: “Ik heb je gevonden vandaag
Ik laat je nooit meer alleen
Al reis je door naar Barcelona of Praag
Al reis je door naar het eind van de wereld ik ga met je mee.”
Volgens mij heb je een zeer ernstige vorm van verlatingsangst. Ik houd mijn hart vast voor de uitkomst. Helaas zullen we het nooit te weten komen.

mei 14th, 2012

Laura’s liederenanalyse: toen ik je zag (overdreven gedoe)


Beeld is van slechte kwaliteit, maar ik kon even niets anders vinden. Maar het gaat om het liedje.

Je hebt van die nummers. Je weet eigenlijk niet zo goed of ze nou goed zijn of juist heel slecht. Dat heb ik met ‘Toen ik je zag’ van Hero a.k.a. Antonie Kamerling. Het is zo’n meezinger, weet je wel. En daarom luister ik het graag. Maar de tekst. Oh god.

Ik dacht nooit aan morgen, vandaag was lang genoeg
Jeetje, dat lijkt me niet verstandig hoor. Betekent dat dat je ook nooit afspraken met de tandarts maakt?
Totdat ik jou zag, en ik dacht ineens aan morgenvroeg
One night stand? Hoe snel je weer weg moet gaan?
Ik hield niet van de liefde, voor mij was er geen vrouw
Totdat ik jou zag, en ik hield zomaar ineens van jou
Nou, ik weet dat er vrouwen zijn die klagen dat mannen nooit ‘ik houd van jou’ zeggen, maar dit is me toch net iets te snel hoor.

Je hebt niet in de gaten, wat je allemaal met me doet
En dat kun je ook niet weten, ik heb je pas één keer ontmoet
En toen heb je mij misschien, niet eens gezien
Oké, dus je hebt haar nog maar één keer ontmoet, zij heeft jou waarschijnlijk niet eens gezien en toch doet ze al van alles met je en houd je van haar? Overdreven gedoe zeg!

Ik ging nooit naar buiten, echt vrolijk was ik niet
Dat lijkt me niet gezond hoor. En ook niet praktisch. Heb je geen werk? Moet je nooit naar de supermarkt?
Nu loop ik zelfs te fluiten, en ik kijk of ik jou ergens zie
Ik kon om niemand lachen, ik was tot niets in staat
Nu ben ik dag en nacht een zon, omdat ik weet dat jij bestaat
Goh, wat één keer een vrouw ontmoeten toch niet allemaal met een man kan doen.

Er was een donder, een bliksem, een slag toen ik je zag
Heftig. En nogal gevaarlijk lijkt mij.
Ik ben veranderd, een ander, sinds die ene lach
Ik geef me over, je hebt me, verzetten heeft geen zin
Ik ben veranderd, een ander, en dit is pas het begin
Zo, dit is niet zomaar iets. Je hebt één keer een vrouw gezien, niet eens met haar gesproken en je bent al meteen smoorverliefd en zelfs helemaal veranderd! Zou dit dan ware liefde zijn?

Ondanks de tekst blijf ik dit liedje gewoon luisteren. En lekker vals meezingen. Jullie?

februari 26th, 2012

Laura’s liederenanalyse: hou me alsjeblieft niet vast, Xander

De muziek van Volumia! is om te janken. En nee, dat zeg ik niet omdat ik hun muziek zo ontroerend goed vind. Het is… nou ja, het is alles: de muziek, Xander de Buisonjé (die naam alleen al) en de teksten. Aan die eerste twee zal ik geen woorden vuil maken, aan het laatste wel. Gewoon. Omdat het kan.

En vandaag gaat het over het maar al te bekende liedje: hou me vast. Een liedje over de verschrikkingen van het leven. Gelukkig is de liefde er nog om je vast te houden.

Niemand weet waarom de dag weer nacht wordt
Eh nou, ik wel! De aarde draait enzo.
Niemand weet waarom de zon nog schijnt
Ik gok dat het komt, omdat de zon er gewoon nog is en het prima doet, weet je wel.
Niemand weet waarom de kille wind nog waaien zou
Jeetje, hoe dom denk je wel niet dat we zijn?
Maar ik weet dat ik van je hou
Ik niet van jou. Met je overhaaste generalisaties.

Hou me vast, leg m’n hoofd lief op je schouder
Ik kan mijn hoofd wel op je schouder leggen, maar hoe doe je dat lief? Kan ik dan ook stom mijn hoofd op je schouder leggen?
Hou me vast, streel me zachtjes door m’n haar
Ik bepaal zelf wel wat ik doe hoor. Loop me niet zo te commanderen. Mannen en vrouwen zijn gelijk, je weet toch.
Hou me vast, soms wordt het me allemaal eventjes te veel
Ja, jij wordt me soms ook eventjes te veel.
En bij jou zijn, is dan alles wat ik wil 
Slijmbal.

Vraag me niets, zeg me niets, sla je armen om me heen
Oké, dus ik mag je niets vragen, maar jij mag me wel bevelen dat ik mijn armen om je heen moet slaan?
Praat niet met me, hou me stevig vast
Het is wel duidelijk dat jij de broek aan hebt in deze relatie.
Woorden schieten toch tekort als ik m’n hart bij jou uitstort
Oké, dus je stort je hart bij me uit (ook wel praten genoemd), maar de woorden schieten je te kort? Dat klinkt niet heel erg logisch.
Praat niet met me, hou me stevig vast 
NEE, ROT OP!

Nee echt, ik snap niet dat mensen dit een lief liedje kunnen vinden. Ik bedoel, er is absoluut geen sprake van gelijkheid in deze relatie. Die man loopt mij maar te commanderen en ik mag er niet eens iets van zeggen! Serieus hoor. En hij is nog dom ook. Zoals ik al zei: om te janken dit.

december 7th, 2011

Laura’s liederenanalyse: zeg me wat je wil dan

Die Guus. Van student tot studentikoze zanger. Het ‘volkslied’ van Brabant geschreven. Een Engelse versie door the Baseballs van ‘Het is een nacht’. En dan nu ook nog een duet (kan je het wel een duet noemen als de één een semi-rapper is?) met Gers Pardoel. Ja ja.

Kijk, stiekem vind ik, net zoals de rest van Nederland, die liedjes van Gers Pardoel wel leuk. Terwijl ze, eerlijk gezegd, niet heel diepgaand zijn. Bovendien heeft Gers Pardoel een apart accent (of is het zijn manier van articulatie, maar dan een raar soort articulatie?). Maar nou ja, zijn liedjes zijn wel lief eigenlijk. En dat is wat de wereld nodig heeft: lieve mannen.

Dus. Hier mijn analyse van twee liedjes van Gers (Wat is Gers eigenlijk voor naam? Doet me denken aan gerstkorrel. Arme jongen.) Enjoy.

Guus Meeuwis & Gers Pardoel – Nergens zonder jou (delen van het liedje, anders wordt het zo lang)

Word wakker rond een uur of zes
Kijk om me heen en lig alleen op bed
Ik mis je liefde en warmte
En mis je beide armen

Dat is wel erg vroeg, Gers. Ik ben blij dat je niet alleen maar één arm mist van je liefje, maar ook de ander. Maar: mis je de rest van het lichaam niet? Vind je alleen haar armen mooi? (Gelukkig zeg je later: ‘ik vind je adembenemend van top tot teen.’ Gelukkig maar. Je had haar bijna een minderwaardigheidscomplex aangepraat.)

Het wordt weer zomer in de zomer
Is de lucht voor altijd blauw
Ik ben nergens zonder jou

Heb jij deze tekst geschreven, Guus? Want nou ja, tja. Het wordt weer zomer in de zomer. Ja DUH, zou ik willen zeggen. Maar ik weet je tegenwoord al: het is de afgelopen zomer maar weer duidelijk gebleken dat het niet altijd zomer in de zomer is. Dat klopt. Maar waarom ben je er nu dan zo zeker van dat het volgende zomer wel weer zomer wordt? Ik bedoel, Gerrit Hiemstra kan nog geen week vooruit voorspellen, laat staan drie seizoenen!
Oh en ‘ik ben nergens zonder jou’ klinkt wel erg dramatisch hoor. Ik dacht dat meisjes klef waren. Jullie zijn zeker ook ntb? (niet te breken)

Ik blijf je altijd trouw, want door jou wordt de lucht weer blauw
Ja door jou wordt de lucht weer blauw, en ik ben nergens zonder jou
Ik blijf je altijd trouw, want door jou wordt de lucht weer blauw
Ja door jou wordt de lucht weer blauw, en ik ben nergens zonder jou
Nee nergens zonder jou

Oké, je blijft haar niet altijd trouw, omdat je zo van haar houdt en blablabla, maar omdat door haar de lucht weer blauw wordt? Sorry hoor Gers, maar dit is Harry Potter niet! Niemand kan de lucht blauw maken, dus jouw meisje ook niet! En het is niet zo dat het echt waar wordt als je het maar vaak genoeg herhaalt. I’m sorry.

Maar meneer heeft natuurlijk nog een hit, zijn eerste, namelijk: ik neem je mee.

Gers Pardoel – Ik neem je mee

Zeg je wat je wil dan
Staren word ik stil van
Zeg me wat je wil dan
Staren word ik stil van

Ehm ja, waar heb je het eigenlijk over, Gers? Moet ik vertellen hoe ik mijn koffie drink (niet), wat ik voor kerstcadeaus wil of waar je me naar toe moet nemen? En staren word ik stil van? Ehm. Wat heeft dit met wat ik wil te maken? En waarom word je dan stil van staren? Heb je dat alleen bij mij of bij iedereen die naar je kijkt in de bus? Misschien moet je er een keer mee naar de dokter gaan.

Ik neem je mee, neem je mee op reis
Neem je mee, naar Rome of Parijs
Ik lijk misschien wel cool tot dat je weet wat ik nu voel
Jij klinkt als muziek dus laat je zien wat ik bedoel

Nou, ik ga eigenlijk liever naar Londen, vind je dat ook goed? En wat voel je dan precies? Ik weet alleen dat je van staren stil wordt, maar voor de rest leg je het niet heel erg goed uit. En volgens mij klopt de zin ‘jij klinkt als muziek dus laat je zien wat ik bedoel’ niet helemaal. Hoort daar niet het woordje ‘ik’ tussen ‘dus’ en ‘laat’? En wanneer ga je dat dan laten zien? Sorry, maar ik vind je erg onduidelijk!

Nee, lieve Gers, ik loop maar met je te dollen. Voor een rapper ben je best duidelijk (in vergelijking met de Jeugd van Tegenwoordig), of mag ik je geen rapper noemen? In ieder geval: ik vind je liedjes leuk en lief. En dat mag iedereen weten.

november 19th, 2011

Laura’s liederenanalyse: in de maneschijn

Wat zijn eigenlijk de beste schooljaren? Ik weet het wel: groep één en twee op de basisschool. Spelen, kleuren, knutselen, dat was eigenlijk het enige wat je moest doen. Geen toetsen, spreekbeurten of nog meer van dat serieuze gedoe. En natuurlijk ook een heel belangrijk element: liedjes zingen.

Maar eerlijk is eerlijk: waar slaan die kinderliedjes eigenlijk op? Als kind let je daar niet op, net zo min als dat je denkt dat het toch wel erg raar is dat Sinterklaas met een paard op de daken kan.
Maar nu we volwassen zijn (soort van dan), wordt het ons allemaal duidelijk: het is dikke onzin.

Neem nu het liedje ‘In de maneschijn’. Sorry hoor, maar welke flapdrol heeft dat bedacht? Niet dat ik een carrière als liedjesschrijver ambieer, maar dat kan ik toch wel tien keer beter.

♫ In de maneschijn, in de maneschijn
klom ik op een trapje door het raamkozijn ♫

De grote vraag hierbij is: waarom in hemelsnaam? Dat is hartstikke gevaarlijk! Echt, ik ben er op tegen dat wij onze kindjes zulk soort liedjes leren, zeker als ze in de wijapenallesna-fase zitten.

♫ Maar je raadt het niet, nee, je raadt het niet ♫

Nee, dat klopt. Wat valt er te raden dan? Waarom je door het raamkozijn klimt? Dat vertel je geeneens, hoe stom is dat!

♫ Zo doet een vogel, zo doet een vis
En zo doet een duizendpoot, die schoenenpoetser is ♫

Wat hebben een vogel, een vis en een duizendpoot met de maneschijn, het raamkozijn en klimmen te maken? It doesn’t make sense! En het kan me helemaal niet interesseren hoe een duizendpoot doet die schoenenpoetser is, want die bestaan geeneens!

♫ En dat is één en dat is twee ♫

Eén wat? Twee wat?

♫ En dat is dikke, dikke, dikke tante Kee ♫

Ten eerste: het is niet lief dat je tante Kee dik noemt, dat heet volslank hoor! Ten tweede: tante Kee? Wat is dat nou weer voor naam?

♫ En dat is recht en dat is krom ♫

WAT IN GODSNAAM?

♫ En zo draaien we het wieleke nog eens om, rom-bom! ♫

Welk ‘wieleke’? En wat voor bom? Dat is gevaarlijk hoor!

Echt, ik vind het werkelijk waar verschrikkelijk dat de basisschoolkindjes dit soort liedjes leren. Dat WIJ dit soort liedjes hebben geleerd. Nee, we zijn niet agressief geworden door computerspelletjes, maar door dit soort liedjes. En dat zou afgelopen moeten zijn.

Het wordt maar weer eens pijnlijk duidelijk: deze wereld is hard. Bikkelhard.

(Binnenkort komt mijn boek: ‘Laura’s analyse van Nederlandse kinderliedjes en de verschrikkelijke conclusie’ uit, bestel hem nu!)