Ik weet nog dat ik vorig jaar zei: als mijn blog 10 jaar bestaat, dan ga ik het vieren! Jullie zijn allemaal uitgenodigd en we gaan chocoladekruidnoten eten en wcms drinken, terwijl we de kat aaien.
Nou en daar zijn we dan. Geen feestjes, geen chocoladekruidnoten, geen wcms en geen kat. Maar wel: 10 jaar Laura denkt! En dat is toch wel heel speciaal. Ik voel me wel een beetje oud, maar ik vind het vooral heel erg awesome. Want wat is er in die 10 jaar veel gebeurd zeg (en jullie hebben dat allemaal mogen meemaken):
– Ik heb mijn bachelor Literatuurwetenschap afgerond (er zijn zelfs mensen die naar aanleiding van mijn blog Literatuurwetenschap zijn gaan studeren, helaas heb ik nooit een bonus gekregen van de universiteit) en mijn master Wijsbegeerte (want dat klinkt cooler dan filosofie).
– Er zijn drie verschillende lovers voorbijgekomen (drie keer is scheepsrecht, Mathijs is een blijvertje)
– Ik woonde eerst nog bij mijn ouders, maar ben daarna een stuk of duizend keer verhuisd (naar Oegstgeest, naar Voorschoten, naar Rotterdam, naar een andere plek in Rotterdam, naar Utrecht en naar een andere plek in Utrecht).
– Natuurlijk heb ik in die tijd ook de nodige stages en natuurlijk ook allerlei (bij)banen gehad.
– Ik kreeg een kat en moest afscheid nemen van een kat.
– Ik heb zoveel mooie mensen mogen interviewen, sommige waren misschien fictief
– Ik heb ook zoveel leuke bloggers ontmoet, met sommigen daarvan ben ik nog steeds bevriend
– Mijn blog werd gebruikt voor een college in Zwitserland (tja, je bent famous of je bent het niet)
– En natuurlijk werd er ook een column over mij geschreven
– Over famous zijn gesproken, ik ben natuurlijk duizenden keren herkend
– De eerste anderhalf jaar heb ik dagelijks (!!!) geblogd
– Ik heb brieven geschreven, zowel naar bedrijven als met lezers, van wie er een uiteindelijk mijn beste vriendin zou worden (we kwamen er pas later achter dat we elkaar al kenden van het bloggen)
– Naast de gebruikelijke persoonlijke stukjes heb ik ook veel fictie geschreven
– Een van mijn eerste blogs was over Nico Dijkshoorn die hij deelde op Twitter waardoor ik in een keer 2500 bezoekers kreeg
– Ik schreef ongeveer tachtigduizend blogs over chocoladekruidnoten, echt heel erg veel en wcms (hier, hier en hier)
– En nog zoveel meer moois.
Ik vind het echt ongelooflijk. Ik weet nog dat ik twijfelde over het bloggen, want ik wilde niet dat het superpersoonlijk werd (en ondanks dat het misschien zo lijkt, deel ik heel veel níet). Lover 1 zei: ‘Maar dat hoeft toch ook niet? Dat heb je zelf in de hand.’ En zo geschiedde.
Dus: als mijn blog 12,5 jaar bestaat, dan maar écht een feestje doen?
Laatste reacties