Maand: maart 2021

Mijn blog bestaat 10 jaar!!!

https://www.instagram.com/p/CMxSeUMleOT/?igshid=fvwcrwvwhft7

Ik weet nog dat ik vorig jaar zei: als mijn blog 10 jaar bestaat, dan ga ik het vieren! Jullie zijn allemaal uitgenodigd en we gaan chocoladekruidnoten eten en wcms drinken, terwijl we de kat aaien.

Nou en daar zijn we dan. Geen feestjes, geen chocoladekruidnoten, geen wcms en geen kat. Maar wel: 10 jaar Laura denkt! En dat is toch wel heel speciaal. Ik voel me wel een beetje oud, maar ik vind het vooral heel erg awesome. Want wat is er in die 10 jaar veel gebeurd zeg (en jullie hebben dat allemaal mogen meemaken):

– Ik heb mijn bachelor Literatuurwetenschap afgerond (er zijn zelfs mensen die naar aanleiding van mijn blog Literatuurwetenschap zijn gaan studeren, helaas heb ik nooit een bonus gekregen van de universiteit) en mijn master Wijsbegeerte (want dat klinkt cooler dan filosofie).
– Er zijn drie verschillende lovers voorbijgekomen (drie keer is scheepsrecht, Mathijs is een blijvertje)
– Ik woonde eerst nog bij mijn ouders, maar ben daarna een stuk of duizend keer verhuisd (naar Oegstgeest, naar Voorschoten, naar Rotterdam, naar een andere plek in Rotterdam, naar Utrecht en naar een andere plek in Utrecht).
– Natuurlijk heb ik in die tijd ook de nodige stages en natuurlijk ook allerlei (bij)banen gehad.
– Ik kreeg een kat en moest afscheid nemen van een kat.
– Ik heb zoveel mooie mensen mogen interviewen, sommige waren misschien fictief
– Ik heb ook zoveel leuke bloggers ontmoet, met sommigen daarvan ben ik nog steeds bevriend
– Mijn blog werd gebruikt voor een college in Zwitserland (tja, je bent famous of je bent het niet)
– En natuurlijk werd er ook een column over mij geschreven
– Over famous zijn gesproken, ik ben natuurlijk duizenden keren herkend
– De eerste anderhalf jaar heb ik dagelijks (!!!) geblogd
– Ik heb brieven geschreven, zowel naar bedrijven als met lezers, van wie er een uiteindelijk mijn beste vriendin zou worden (we kwamen er pas later achter dat we elkaar al kenden van het bloggen)
– Naast de gebruikelijke persoonlijke stukjes heb ik ook veel fictie geschreven
– Een van mijn eerste blogs was over Nico Dijkshoorn die hij deelde op Twitter waardoor ik in een keer 2500 bezoekers kreeg
– Ik schreef ongeveer tachtigduizend blogs over chocoladekruidnoten, echt heel erg veel en wcms (hier, hier en hier)
– En nog zoveel meer moois.

Ik vind het echt ongelooflijk. Ik weet nog dat ik twijfelde over het bloggen, want ik wilde niet dat het superpersoonlijk werd (en ondanks dat het misschien zo lijkt, deel ik heel veel níet). Lover 1 zei: ‘Maar dat hoeft toch ook niet? Dat heb je zelf in de hand.’ En zo geschiedde.

Dus: als mijn blog 12,5 jaar bestaat, dan maar écht een feestje doen?

I need a little alone time

Het is je vast niet ontgaan, maar ik ben dus een introvert. Dat betekent niet dat ik niet sociaal ben (waarom schijnen mensen altijd te denken dat introverten geen vrienden hebben?) of nooit buiten kom, maar wel dat ik oplaad door alleen te zijn.

Nu wil het toeval dat ik een extraverte vriend heb. Dat was even wennen, want ik kom uit een familie vol introverten (mijn vriend vindt het soms lastig dat het zo vaak stil is tijdens het eten in het ouderlijk huis, maar voor ons is dat heel normaal) en er zit geen enkele echte extravert tussen mijn vrienden. Ik moest wennen aan zijn soms luide en vele gepraat en hij moest wennen aan… mijn tijd alleen.

Want soms heb ik rust nodig. Als ik dagen achter elkaar ’s avonds iets sociaals heb, dan wordt het te veel. Ik wil even geen mensen, gewoon alleen ikzelf en Meredith (ja, ik ben nog steeds bezig met Grey’s Anatomy). En hoewel Mathijs echt niet zo vermoeiend is, kan niets op tegen die tijd alleen.

Eerst vond hij dat nog lastig, want wist ik wel zeker dat het niet aan hem lag? Vond ik hem nog wel leuk? Ja, of course!

Nu hebben we een goede oplossing gevonden en wel in een liedje van Rufus Wainwright. Elke keer als ik alleen wil zijn, dan zing ik gewoon: ‘I need a little alone time.’ En Mathijs, die begrijpt me.